Rozdział 17

Obudził mnie budzik... Nagranie z meczu "Heja BVB" w  wykonaniu naszych kibiców. I z takim budzikiem można wstawać! :)

Zjadłam śniadanie, wzięłam walizkę i zamknęłam dokładnie dom. W drodze na stacje wzrokowo żegnałam się z moim miastem. Wsiadłam do pociągu i pojechałam na lotnisko. 

-Ania?- zapytałam zdziwiona widząc Ankę Lewandowską w Warszawie

-Ada! Cześć! Do Dortmundu?

-Tak! czas wracać- uśmiechnęłam się

-Wiesz mam dla Ciebie propozycje! pogadamy w samolocie! 

Po pół godzinie byliśmy już wysoko nad ziemią i Ania streściła mi  swój PLAN.

-I jak reszta się zgodziła?

-Tak! Słuchaj tak możemy dotrzeć do wielkiej ilości osób w Polsce i nie tylko!

-I jak miało by się to nazywać?- zapytałam wyraźnie zaciekawiona pomysłem.

-Healthy four! Ada,Ada,Ewa i ja , czyli Ania.

-No genialny pomysł! Trzeba zrobić "spotkanie organizacyjne" z całą czwórką!

-Tak, Tak! 

Gadałyśmy całą drogę do Dortmundu o pomyśle czterech fanek FITnesu , Ani Lewandowskiej, Ady Palki Ewy Chodakowskiej i Adriany Pilskiej.

Spojrzałam nerwowo na zegarek, do operacji Nevena zostało pół godziny a ja miałam jeszcze tyle drogi przed sobą. Wylądowaliśmy i szybko złapałam jakąś taksówkę.

-Pod szpital!

Szybko ruszyliśmy ,jechaliśmy przez zatłoczone jak zwykle miasto tak szybko jak się dało.

Gdy byliśmy na miejscu zapłaciłam prędko taksówkarzowi , zabrałam walizkę i ile miałam sił w nogach tak biegłam!

-NEVEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

-ADA!!!!!!! Zdążyłaś!

-Obiecałam przecież 

Subotica złapałam  jak już wieźli go na salę operacyjną, zdążyłam złapać przyjaciela za rękę i życzyć mu powodzenia.  Usiadłam na korytarzu i jak zwykle się denerwowałam. Wyjęłam telefon, spojrzałam na bransoletkę od Kloppo.

"Musimy pogadać. Dziś o 17:30 w LATTE?" - wysyłam trenerowi sms-a

Szybko odpisał " Tak. Będę czekał :)"

Teraz siedziałam i martwiłam się o Nevena. Ktoś zadzwonił.

-Brat?- zapytałam

-Już w Dortmundzie?

-Tak, przyleciałam i siedzę w szpitalu, Neven ma drugą operację...

-Życz mu zdrowia ode mnie! Słuchaj.. podasz mi numer do rodziców?

-E... Tak, zraz ci podeśle sms-em, a po co ci?

-Chyba musimy pogadać, nie sądzisz?

-No na pewno... Tylko nie rób nic głupiego.

-Znasz mnie!

Wysłałam mu numery telefonów i czekałam. Po 3 godzinach było po wszystkim! 

-I co z nim? - zapytam lekarza

-Operacja się powiodła!

odetchnęłam z ulgą i weszłam do sali.Po godzinie się wybudził.

-Hej! Jak się czujesz?

-Dobrze, Dziękuję

-Za co?

-Za to , że jesteś

-Nie ma za co wariacie!

Pogadaliśmy chwilę i wróciłam do domu. Wywietrzyłam, bo był straszny zaduch. Przebrałam się , zjadłam coś co było jeszcze w lodówce i przygotowałam się na spotkanie z Jurgenem Kloppem!

Wsiadłam do mojego auta i udałam się do Latte. Wspomnienia związane z Kubą... Z nim też musiałam porozmawiać. Tylko... chyba nie teraz... 

Usiadłam przy stoliku i czekałam na Kloppo.

-Przepraszam za spóźnienie.- powiedział wpadając szybko do kawiarni. Poczułam jak lampa błyskowa daje mi po oczach. Paparazzi, tylko tego mi teraz tu brakowało. Usiedliśmy przy innym stoliku. 

-Chciałaś porozmawiać...

-Tak...Jurgen...Ja...

Zdjęłam z nadgarstka bransoletkę od niego , spojrzałam na nią jeszcze przez chwile. Na nią , na Kloppa i znowu na nią.

-Ja..już jej nie potrzebuje.

Trener zwiesił głowę, chyba nie czekał na taki rozwój wydarzeń...

--------------

Krótki , ale może jeszcze dziś zacznę pisać  rozdział 18 , bo w końcu mam WENĘ :) Trzeba korzystać! jak Święta? :)