Rozdział 27

Wszystko toczyło się świetnie, zaczęliśmy z Jurgenem organizować ślub.
Zorganizowałyśmy nawet miasto : Mainz, znałam już hotel, restauracje , kościół wszystko, gdy tu nagle w dzień ślubu... znaleźliśmy się znowu w Pile!!
-Jurgen...przecież Mainz to Twoje życie!!
-A Piła to Twoje!
-Ale...
-nie ma żadnego ALE, Piła też jest moim domem.
Łzy płynęły po policzkach, ja stałam w białej sukni on w garniturze.

weheartit

Nie pamiętam za wiele, wiem że to było piękne !

weheartit

Piękna długa suknia o której nawet nie pragnęłam marzyć, co 2-ga gazeta podliczała koszt Pilskiego ślubu Państwa Klopp a ja...byłam szczęśliwa i pewna , że nic nie zniszczy tych chwil, że nic się nie wydarzy. Borussia damska tak jak i męska odnosiły sukcesy , obie drużyny z Dortmundu wspinały się po drabinie  sukcesu , zdobywając z meczu na mecz więcej punktów. Co mogło zniszczyć tak piękny etap życia w Dortmundzie?

Pół roku później....

-Halo, tak mamo? co?? Ale co mu się stało? tak od zaraz? Mamo co ty mówisz? Tak...Jadę do Was!!!Pa! Trzymaj się!- rozmawiałam z mamą.

-Ada? Co się stało? -zapytał mnie mój mąż

-Mój ...Mój brat...Michał...

-Co  z nim? 

Cisza

-Ada...???

_On... jest w szpitalu.. on... potrzebuje przeszczepu... nee...nee...nerki...

Wpadłam w objęcia Jurgena , a później spakowałam najpotrzebniejsze rzeczy.

-Jurgen....zadzwoń do Łukasza...

Po godzinie byliśmy w drodze do Krakowa , gdzie leżał po wypadku mój brat.

Ja , Jurgen i Łukasz pędziliśmy jak szaleni.

Gdy w końcu dojechaliśmy wybiegłam z auta i zobaczyłam moją mamę

-Nie mogę być dawcą- krzyczała roztrzęsiona-Nie MOGĘ

-Mamo, spooo,spokojnie co sie stało?

-Michał miał wypadek, ma uszkodzone obie nerki.-płakała

Zaczepiłam lekarza, poszłam sprawdzić czy mogę być dawcą , poszłam ja i Łukasz. Czekaliśmy godzinę na wyniki.

-Niestety..nie mogą być Państwo dawcami?

-ALE DLACZEGO?- wyrwał się Łukasz

-Musieli Państwo przejść nie dawno infekcję.

Cisza, znowu ta Cholerna cisza!

-Czy dawca musi być tylko połączony genetycznie z biorcą?-usłyszałam cichy, opanowany jak nigdy głos męża

-Nie- odpowiedział lekarz- ale na kogoś takiego długo się czeka

-Chciałbym przejść badania

-Ale Jurgen ...- wstałam zdziwiona

Nic nie powiedział dał mi całusa w czoło i poszedł za lekarzem.

Nie wracał, za długo.

-Mogę być dawcą!!!!- krzyknął szczęśliwy Kloppo - Za godzinę mam mieć operację, idę na sale 

-Kochanie...ja..

-Ciiiiii nic już nie mów, muszę iść. Wszystko będzie dobrze.

-Jurgen?-zaczęła mama

-Tak?

-Dziękuję

-Przecież jesteśmy rodziną...